دین تامین کننده دنیای انسان ـ حضرت آیت الله بهجت

دنياى بهتر هم با امام حسين ـ‌عليه السّلام‌ـ بود نه با يزيد؛ ولى انسان، خوشى و راحتى مى‌خواهد و به هر چه مى‌رسد بالاتر از آن را طالب است و آرامش ندارد تا به نفس مطمئنّه برسد؛ اما جهل و يا غفلت دارد كه داشتن وسايل راحتى و رفاه، غير از راحتى و رفاه و آرامش دل است: «أَلاَ بِذِكْرِ اللَّهِ تَطْمَـلـءِنُّ الْقُلُوبُ»1. هان! دل‌ها فقط به ياد خدا آرام مى‌گيرند.
يعنى تنها وسيله‌ى آرامش دل ذكر اللّه است؛ ولى ما بر اسباب تكيه مى‌كنيم و از مُسَبِّب الاسباب غافل هستيم، و حال اين كه خداوند متعال مى فرمايد: «أَنَّ الْقُوَّةَ لِلَّهِ جَمِيعًا»2 قدرت، توانايى همگى فقط از آن خداست.

مگر اين كه انسان خودش از ميان برود، كه: « أَعْدى عَدُوِّكَ، نَفْسُكَ الَّتى بَيْنَ جَنْبَيْكَ. ».3 بزرگترين دشمن تو، نفس تو است كه در وجود تو نهفته است. براى ما امتحان پيش نيامده تا معلوم شود كه با حسين ـ‌عليه السّلام‌ـ هستيم يا با يزيد.4




1- سوره ى بقره، آيه ى 165.
2- بحار الانوار، ج 67، ص 36 و 64؛ ج 71، ص 271؛ عدة الداعى، ص 314؛ عوالى اللاّآلى، ج 4، ص 118؛ مجموعه ى ورّام، ج 1، ص 59 نيز ر.ك: كنزالعمّال، ج 4، ص 431.
3- در محضر یک، ج1، ش 124
4- (عالم بزرگ، آقا ابن عابد شيروانى حائرى دربندى (؟ ـ 1286)، صاحب تأليفات متعدّد، از جمله «اكسير العبادات» )